Inspirerende landelijke netwerkmiddag procesregisseurs

Dat de landelijke netwerkmiddag voor procesregisseurs een mooi netwerkmoment is, was te zien aan de collega-procesregisseurs die onderling gretig telefoonnummers uitwisselden. Op 21 november organiseerde het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV) met een aantal procesregisseurs de tweede fysieke netwerkmiddag van dit jaar. Het was een leerzame en waardevolle dag waar veel onderwerpen werden besproken.

Aan bod kwam allereerst de Meerjarenagenda (MJA). In een sneltrein kwamen de inhoudelijke coalities aan de orde. Vanuit het programma MJA vertelde Sander Neger over de monitoring die bij de Meerjarenagenda hoort. Hij deed onder meer de oproep om je aan te melden voor deelname bij inhoudelijke coalities die nog niet zijn gestart.

Aletta Smits, hoofddocent en onderzoeker aan de Hogeschool Utrecht en schrijfster van het boek Het Puberbrein gaf een wervelende presentatie over het puberbrein. Zij nam de procesregisseurs mee in vragen als: wie zijn nou die pubers, wanneer spreek je van pubers en hoe kun je verklaren dat er pubers zijn die eerder kiezen voor snel geld verdienen met een pakketje wegbrengen in plaats van te investeren in hun studiecarrière?

Bart Reedijk, re-integratieofficier in Dordrecht, nam in de ochtend als laatste het woord. Hij vertelde over hoe je regie neemt op complexe casussen zodat jongeren niet wéér het verkeerde pad op gaan.

Dilemma’s voor en door procesregisseurs

In de middag vonden verschillende deelsessies plaats. Deze sessie werd door procesregisseurs zelf verzorgd. Onderwerp van gesprek waren dilemma’s waar zij zelf mee worstelen. Hier onderzochten ze vragen als: “Betrekken jullie cliënten bij casuïstiek?” Een aantal procesregisseurs vertelde dat zij jeugd wel vaker bij gesprekken betrekken.

Toch vinden sommige procesregisseurs dit niet altijd passend, afhankelijk van wat er uitgewisseld moet worden. Bij huiselijk geweld casussen waren de meeste professionals het erover eens dat dit wel passend is. Zo vertelt een deelnemer: “Een cliënt betrekken heeft dan wel een meerwaarde. Het helpt ook om het vanuit het perspectief te zien van die persoon.” Een andere deelnemer zei: “Ik zou een cliënt niet laten aansluiten als hij in wanen leeft en veel agressieproblematiek heeft.”

Woonoverlast: samenwerking veiligheid en zorg essentieel

CCV-adviseur woonoverlast Katja Steverink en Marcel Smit (specialist Veiligheid bij de gemeente Eindhoven) stonden stil bij de aanpak van woonoverlast. Welke instrumenten kun je inzetten en welke partners betrek je in de aanpak? Ook kwam aan bod waarom de samenwerking tussen veiligheidspartners en zorgpartners zo essentieel is voor een succesvolle aanpak.

De vraag of het verstandig is om een gedragsaanwijzing op te leggen aan iemand met onderliggende problematiek riep vragen op. Zo vroeg onder meer een deelnemer: “Hoe werkt de opschaling in de ladder van het instrumentarium woonoverlast?” Hierbij gaf Steverink aan dat het belangrijk is om basiskennis te hebben van de Wet aanpak woonoverlast om de escalatieladder goed te begrijpen.

Ze vervolgde met: “De escalatieladder bestaat uit zes treden: bij elke trede ‘escaleert’ de situatie. Dat betekent dat de handhavingsmaatregelen om de overlast te stoppen steeds ingrijpender worden. In de ideale situatie start je bij de eerste trede van de escalatieladder en stopt de overlast na de interventie. Is dit niet het geval dan ga je een trede hoger.”

Stalking

“De gemiddelde duur van een stalking is 58 maanden en voor 13% is dit meer dan 10 jaar”, onthulde Eric Blaauw, lector verslavingskunde en forensische zorg bij Hanzehogeschool Groningen. Vaak speelt bij stalkingscasuïstiek de zorg rond de slachtoffers, maar ook rond de dader. De vraag die dan wordt gesteld is hoe gevaarlijk de stalking is en wat eraan kan worden gedaan. De procesregisseurs hoorden van Blaauw wie vooral slachtoffers worden van deze vorm van criminaliteit en welke gedragingen veel voorkomen. Ook ging hij in op de types stalkers en stalkermotieven, hoe gevaar kan worden ingeschat en wat aan de verschillende typen stalking te doen is.

Toekomstscenario kind- en gezinsbescherming

Marieke Wijdeven (programmateam toekomstscenario kind- en gezinsbescherming) en Mariska van der Steege (projectleider proeftuin FoodValley) vertelden over de principes van het toekomstscenario. “Het is gezinsgericht, eenvoudig, lerend en rechtsbeschermend en transparant”, vertelde Wijdeven. Niet elke procesregisseur was op de hoogte van het programmateam toekomstscenario. Procesregisseurs hadden veel vragen, zoals: “Hoe lang zijn jullie betrokken bij een casus?” Volgens Van der Steege verschilt dit enorm: “Soms geven we telefonisch advies, maar soms lopen we meer dan 2 jaar zijn mee.”

Het programma zat dus bomvol interessante onderwerpen; dat maakte het leerzaam en inspirerend.In de evaluatie kregen we wel terug dat er nog meer ruimte mag zijn voor verbinding met collega-procesregisseurs uit het land. Komend jaar gaan we hiermee aan de slag en neemt het CCV wederom de uitdagingen én dilemma’s van procesregisseurs mee in haar activiteiten.

Dilemma’s die je als procesregisseur ervaart verdienen een oplossing; samen gaan we zoeken naar handvatten om deze op te lossen. Daarnaast blijft het CCV zich inzetten op de samenwerking tussen het veiligheids- en zorgdomein en hoe dit verder kan worden verbeterd.